 |
 | |
უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უდაბნო
დაბა
გაუშენებელი/დაუსახლებელი ადგილი, «ოჴერი», «უმკჳდრო»:
- „იყოს ქუეყანა თქუენი უ დ ა ბ ნ ო (ო ჴ ე რ ი G)“ M, ლევიტ. 26,33; „უ დ ა ბ ნ ო ჲ თ გ ა ნ, რომელ არს წინაშე პირსა ეგჳპტისასა“ M,—„უ მ კ ჳ დ რ ო ჲ თ გ ა ნ პირისპირით ეგჳპტისაჲთ“
- G, ისუ ნ. 13,3; „აღიყვანა... უ დ ა ბ ნ ო დ“ მთ. 4,1; „უ დ ა ბ ნ ო ს ა ადგილსა ვართ“ ლ. 9,12; „აოჴრდა და უ დ ა ბ ნ ო იქმნა“ I ეზრა 2,23; „დაახუედრა ეშმაკმან უ დ ა ბ ნ ო ს ა ადგილსა,
- პირსა მდინარისასა“ მ. ცხ. 142r; „უ დ ა ბ ნ ო ს ა მას განწირულთასა კრავნი ძოვდენ“ I, ეს. 5,17; „დავსხნე ყოველნი უ დ ა ბ ნ ო ნ ი შენნი, ვითარცა სამოთხე“ I, ეს. 51,3; „ვყავ საყოფელად მათდა
- უ დ ა ბ ნ ო ჲ“ Ο, იობ 39,5.
See also: მეუდაბნოე
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |