უვარება

1. უარის თქმა:
    

   „ვ ი თ ა რ ც ა ყოველნი უ ვ ა რ ე ბ დ ე ს, ჰრქუა პეტრე“ ლ. 8,45; „ვერ ვინაჲ განსარინებელსა მას აერსა თუალთა მიდგმად უ ვ ა რ ე ბ დ ე ს“ Ο, სიბრძ. სოლ. 17,9; „იხილეს, რომელსა-იგი პირველ

   უ ვ ა რ ე ბ დ ე ს“ Ο, სიბრძ. სოლ. 12,27.

2. უარყოფა:
    

   „მცირისა ქალისა სიტყუაჲ ისმინე, უ ვ ა რ ე ბ ა დ მიიწიე“ მრთ. D, ოქრ.-პეტრე და ელია 314.

   Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.