ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უვა უვე უვი უვნ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

უვნებელ-ი

დაუზიანებელი:
 
„მონანი შენნი დაიცვნენ უვნებელნი მისგან“ Ο, სიბრძ. სოლ. 19,6; „პოვნა ნაწილნი იგი მოწამეთანი... უ ვ ნ ე ბ ე ლ ა დ მთასა ზედა სუკავეანსა“ მსკ. 59,16; „უ ვ ნ ე ბ ე ლ ა დ ეგენინ“ მ. ცხ. 247r.
See also: ვნება
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9