 |
 | |
უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უკეთურ-ი
«ბოროტი», ავი, უსამართლო:
- „უ კ ე თ უ რ ნ ი იგი უ კ ე თ უ რ ა დ ც ა წარწყმიდნეს“ C, — „ბ ო რ ო ტ ნ ი იგი ბ ო რ ო ტ ა დ წარწყმიდნეს“ DE, მთ. 21,41; „მსგავსად ბრძანებისა უ კ ე თ უ რ ი ს ა მის მძლავრისა“ ფლკტ. 146,18;
- „უ კ ე თ უ რ ი ერჩინ ენასა ურჩულოთასა“ О, იგ. სოლ. 17,4; „ვსძლოთ უ კ ე თ უ რ ს ა მაგას შენსა ზრახვასა“ სბსტ. 125,12; „უ კ ე თ უ რ მ ა ნ ბოროტი ქმნის“ იგ. სოლ. 11,18; „კაცისა უკეთურისაგან
- მიჴსენ მე“ ფს. 17,49; „მეფჱ ესე უ კ ე თ უ რ ი გუთუფარ იყო“ რიფს. 163,30; „უ კ ე თ უ რ ა დ იტყჳს“ მრთ. D, ს. გაბ.-მოც. საკ. 101,42.
See also: კეთილ-ი
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |