«უკუნქცევა», მობრუნება, «მოქცევა»:
- „ნუ უ კ უ მ ო ი ქ ც ე ვ ი ნ უკუმომართ“ C,— „ნუ უკუნ ი ქ ც ე ვ ი ნ კუალად“ DE, მთ. 24,18; „უ კ უ მ ო ა ქ ც ი ნ ა ყოველნი წმიდანი მისნი მამანი“ ნრს. 75,15; „უ კ უ მ ო ა ქ ც ი ე ს ყოველი იგი“ მ. ცხ. 61v;
- „ნუ უ კ მ ო ი ქ ც ე ვ ი ნ კუალად“ C,—„ნუ მ ო ი ქ ც ე ვ ი ნ კუალად“ DE, ლ. 17,31; „მივჰმართე და არა უ კ მ ო ვ ი ქ ე ც მისგან“ I, იერემ. 4,28; „ნუუკუე უ კ მ ო ი ქ ც ე შენ ცუდთა მათ“ ანდ.-ანატ. 214,15.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.