( -
D I [

უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უკა უკე უკი უკლ უკმ უკნ უკრ უკუ

უკუმოქცევა, უკმოქცევა

«უკუნქცევა», მობრუნება, «მოქცევა»:
 
„ნუ უ კ უ მ ო ი ქ ც ე ვ ი ნ უკუმომართ“ C,— „ნუ უკუნ ი ქ ც ე ვ ი ნ კუალად“ DE, მთ. 24,18; „უ კ უ მ ო ა ქ ც ი ნ ა ყოველნი წმიდანი მისნი მამანი“ ნრს. 75,15; „უ კ უ მ ო ა ქ ც ი ე ს ყოველი იგი“ მ. ცხ. 61v;
„ნუ უ კ მ ო ი ქ ც ე ვ ი ნ კუალად“ C,—„ნუ მ ო ი ქ ც ე ვ ი ნ კუალად“ DE, ლ. 17,31; „მივჰმართე და არა უ კ მ ო ვ ი ქ ე ც მისგან“ I, იერემ. 4,28; „ნუუკუე უ კ მ ო ი ქ ც ე შენ ცუდთა მათ“ ანდ.-ანატ. 214,15.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9