( -
D I [

უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უნა უნდ უნე უნი უნჯ

უნებელ-ი

აუცილებელი, «საჭირო»:
 
„მიჰჴდიდა მათ ღირსად აღსასრული იგი უ ნ ე ბ ე ლ ი“ О,— „მიიზიდვიდა მათ მისდა მიმართ აღსასრული ღირსებისა ს ა ჭ ი რ ო“ pb. სიბრძ. სოლ. 19,4; „უ ნ ე ბ ე ლ ი ზედა-მაც მე“ I კორ. 9,16; „უ ნ ე ბ ე ლ ი
ზედა-მაც მისლვად და ხილვად (აგარაკისა)“ ლ. 14,18.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9