 |
 | |
უ- უა უბ უგ უდ უე უვ უზ უთ უი უკ ულ უმ უნ უო უპ უჟ ურ უს უტ უუ უფ უქ უღ უყ უშ უჩ უც უძ უწ უჭ უხ უჯ უჰ უჴ
უნებლიეთ
adv.
«არა ნეფსით»,«იშჳთ», უნებურად:
- „უ ნ ე ბ ლ ი ე თ თანა-აც დაშთენად“ მ. ცხ. 48v; „უკუეთუ უ ნ ე ბ ლ ი ე თ (ვიქმ ამას)“ I კორ.9,17; „რომელმან დასცეს სული უ ნ ე ბ ლ ი ე თ (ა რ ა-ნ ე ფ ს ი თ M)“ G, ისუ ნ. 20,9; „რომელმან უკუეთუ
- სცეს მოყუასსა უ ნ ე ბ ლ ი ე თ“ G, —„რომელმან მოკლას მოყუასი ი შ ჳ თ“ M, II შჯ. 19,4
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |