( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
ან ანა ანბ ანგ ანდ ანე ანთ ანკ ანპ ანტ ანუ ანძ ანჯ

ანეულება

«თერძვა», ხვნა:
 
„ი ა ნ ე უ ლ ე ნ ი თ თავთა თჳსთად ანეულნი“ pb., – „ითერძეთ თერძულები“ O, იერემ. 4,3.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9