
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ფარვა

«მალვა», «გრილობა», დაცვა:

„ი ფ ა რ ვ ი დ ა (ი მ ა ლ ვ ი დ ა C) თავსა თჳსსა ხუთ თთუე“ ლ. 1,24; „იყვის ოდეს ჰ ფ ა რ ვ ი დ ე ს ღრუბელი (ა გ რ ი ლ ო ბ ნ ღრუბელი pb.)“ G, რიცხ. 9,20;
„რომელი ჰ ფ ა რ ვ ი დ ე ს სიტყუათა თჳსთა“ I, ეს. 32,2; „კუდითა ნიჩურთა ი ფ ა რ ა ვ ნ“ ფიზ. XXIX 10; „ძალი მაღლისა გფარვიდეს შენ“ ლ. 1,35.

Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.