მალული, საიდუმლო; «იდუმალ»:
- „უჩუენნეს მას ფ ა რ უ ლ ნ ი იგი კარნი, ვინაჲ-იგი შევიდიან“ I, დან. 13,20; „წყალი ფ ა რ უ ლ ი ტკბილი სუთ“ О, იგ. სოლ. 9,17. „ფ ა რ უ ლ ა დ იქმნებიან
- საქმენი იგი სამართლისა მისისანი“ O, ზირ. 16,22; „თჳთ წარვიდეს ფ ა რ უ ლ ა დ“ ოსკ. 15,4; „ფ ა რ უ ლ ა დ გეტყოდის: გუალე!“ M, — „ი დ უ მ ა ლ
- მეტყუელი: მივიდეთ!“ G, II შჯ. 13,6; „იზრახა ფ ა რ უ ლ ა დ განტევებაჲ მისი“ მთ. 1,19; „მზირინ ფ ა რ უ ლ ა დ, ვითარცა ლომი“ ფს. 9,30.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page