( -
D I [

ფა ფე ფი ფლ ფო ფრ ფს ფუ ფქ ფშ ფხ ფჳ
ფაკ ფან ფარ ფას ფატ ფაქ ფაშ ფაჩ

ფარღელ-ი

(ფარღლისა) «გარემოსადებელი», ყელსაბამი:
 
გარნა ფ ა რ ღ ე ლ ე ბ ი ს ა მის, რომელ-იგი იყო ყელსა აქლემებსა მათსა“ M,—„თჳნიერ გ ა რ ე მ ო ს ა დ ე ბ ე ლ თ ა ჲ ს ა, რომელნი იყვნეს ქედებსა ზედა აქლემთა
მათთასა“ G, მსჯ. 8,26; „სხუანი მოართუმიდეს მას... ფ ა რ ღ ლ ე ბ ს ა ოქროჲსასა, რეცა საქორწინებელად მისა“ საკ. წიგ. II 26,20.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9