ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ფა ფე ფი ფლ ფო ფრ ფს ფუ ფქ ფშ ფხ ფჳ
ფაკ ფან ფარ ფას ფატ ფაქ ფაშ ფაჩ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ფარშამაგ-ი, ფარშამანგ-ი

ფარშავანგი, pavo:
 
„მოართჳს... შუვაჲ პილოჲსაჲ და ქიაჲ და ფ ა რ შ ა მ ა გ ე ბ ი“ О, III მფ. 10,22; „ფ ა რ შ ა მ ა ნ გ ი (არს) შუენიერებისმოყუარე“ ბ. კეს.- ექუს. დღ. 112,19.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9