«დიდად», ძლიერ, მრავლად:
- „განიხარა ფ რ ი ა დ“ DE,—„განიხარა დ ი დ ა დ“ C, ლ. 23,8; „აღიყვანა... მთასა მაღალსა ფ რ ი ა დ“ მთ. 4,8; „შეძრწუნდა ფ რ ი ა დ“ ფლკტ. 143,37; „სადა არა იყო მიწაჲ
- ფ რ ი ა დ“ მთ. 13,5; „სთესეთ ფ რ ი ა დ და შეიღეთ მცირედ“ O, ანგ. 1,6; „ნუ იყოფი მართალი ფ რ ი ა დ“ O, ეკლ. 7,17; „ჭამად თაფლი ფ რ ი ა დ არა კეთილ არს“ О,
- იგ. სოლ, 25,27; „კაცი, ფ რ ი ა დ მფუცველი, აღივსოს უშჯულოებითა“ О, ზირ. 23,12; „დავსდებ... ლოდსა, ფ რ ი ა დ პატიოსანსა“ I, ეს. 28,16; „ვითარცა ფ რ ი ა დ
- აურვებდეს მას“ შუშ. 5,24.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page