( -
D I [

ქა ქე ქვ ქი ქლ ქმ ქნ ქო ქრ ქს ქუ ქშ ქც ქჳ
ქად ქავ ქათ ქალ ქან ქარ ქას ქატ ქაფ ქაღ ქაჩ ქაჯ

ქადაგ-ი

მქადაგებელი, მომხმობელი, მღაღადებელი:
 
„აღაღის პირი მისი ვითარცა ქ ა დ ა გ მ ა ნ“ О, ზირ. 20,15; „ქ ა დ ა გ ი ღაღადებდა ძლიერად“ О, დან, 3,4; „ქ ა დ ა გ ნ ი იქცეოდეს ყოველსა მას ქალაქსა“ ანდ.-ანატ. 191,12;
„არცა ოხრიდა ჴმაჲ საყჳრისაჲ, ვითარცა ქ ა დ ა გ ი, მჴედართა განმაღჳძებელი“ მ.სწ. 14,27; „ქ ა დ ა გ ი იგი ჴმობნ მისთჳს“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 65,26.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9