ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ქა ქე ქვ ქი ქლ ქმ ქნ ქო ქრ ქს ქუ ქშ ქც ქჳ
ქად ქავ ქათ ქალ ქან ქარ ქას ქატ ქაფ ქაღ ქაჩ ქაჯ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ქავება

«ოხრა», ყივება, ფხანა:
 
„ა ქ ა ვ დ ე ს (ო ხ რ ი დ ე ს G) და შეძრწუნდეს წყალნი მათნი“ ფს. 45,4. „შეძრწუნდეს უფსკრულნი დიდძალითა ქ ა ვ ი ლ ი თ ა (ო ხ რ ი თ ა G) წყლისაჲთა (წყალთაჲთა G)“ ფს. 76,18;
„შეიკრებდენ მოძღუართა ქ ა ვ ი ლ ი თ ა ყურთაჲთა“ II ტიმ. 4,3.
See also: ა(ღ)ქავება
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9