«ქათმის-ყივილი»:
- „ოდეს... მოვიდეს... ქ ა თ მ ი ს ა-ჴ მ ა ს ა, ანუ განთიად“ DE,—„ოდეს... მოვიდეს... ქ ა თ მ ი ს-ყ ი ვ ი ლ ს, ანუ განთიად“ C, მრ. 13,35.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.