«ჭაბუკიდი», გოგო, მდედრი:
- „ქ ა ლ ს ა მას ნურა ევნებინ“ M,—„ჭ ა ბ უ კ ი დ ს ა არა უყოთ არარაჲ“ G, II შჯ. 22,26; „ვითარცა განვიდეს ქ ა ლ ნ ი იგი“ О, დან. 13,19; „ქ ა ლ ე ბ ს ა განჰყიდდეს ღჳნოდ და სუმიდეს“
- О, იოვ. 3,3; „უკუეთუ ქ ა ლ ი იყოს, განარინეთ იგი“ О, გამოსლ. 1,16; „უკუეთუ ვშვე ქ ა ლ ი, ანუ წული“ ღშობ. 185,25; „არა ერთისა ქ ა ლ ი ს ა მჴევლისა სიტყჳსა შეშინდა?“ ოქრ.-მარხ. და
- იოან. 103,10; „მოართუეს თავი იგი ლანკლითა და მისცეს ქ ა ლ ს ა მას“ მთ. 14,11; „მიეცნეს მათ ორნი შვილნი: ერთი ყრმაჲ და ერთი ქ ა ლ ი“ Ier.— 36,11r.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page