ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ქა ქე ქვ ქი ქლ ქმ ქნ ქო ქრ ქს ქუ ქშ ქც ქჳ
ქად ქავ ქათ ქალ ქან ქარ ქას ქატ ქაფ ქაღ ქაჩ ქაჯ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ქალწულ-ი

გაუთხოვარი ქალი, ქალიშვილი:
 
„ქ ა ლ წ უ ლ ი მიუდგეს“ მთ. 1,23; „ამისთჳს ქ ა ლ წ უ ლ თ ა შეგიყუარეს შენ“ О, ქება 1,2; „ქ ა ლ წ უ ლ ნ ი ჩემნი და ჭაბუკნი ჩემნი წარვიდეს ტყუედ“ О, გოდ. იერემ. 1,18; „ესე ბრძენთა
მათ ქ ა ლ წ უ ლ თ ა სახჱ არს“ ფიზ. XV 16.
See also: წულ-ი
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9