( -
D I [

ქა ქე ქვ ქი ქლ ქმ ქნ ქო ქრ ქს ქუ ქშ ქც ქჳ
ქად ქავ ქათ ქალ ქან ქარ ქას ქატ ქაფ ქაღ ქაჩ ქაჯ

ქარქუეტ-ი, ქარქუედ-ი

ფიჩხი, ჩალაჩულა, ნაფოტი:
 
„ვითარ შეჰკრებდა პავლე ფრიადსა ქ ა რ ქ უ ე ტ ს ა და დაასხმიდა ცეცხლსა მას“ საქ. მოც. 28,3; „ვითარცა ქ ა რ ქ უ ე დ ი, ქართაგან აღტაცებული“ Sin.—97,57v; „ძუალნი ჩემნი, ვითარცა
ქ ა რ ქ უ ე ტ ნ ი, განჴმეს“ ფს. 101,4;. „ნიავქარმან ვითარცა ქ ა რ ქ უ ე ტ ნ ი შეკრიბნეს იგინი“ I, ეს. 40,24.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9