ცემა, რტყმა:
- „რაჲთა მ ქ ე ნ ჯ ნ ი დ ე ს მე (საწერტელი)“ II კორ. 12,7; „მ ქ ე ნ ჯ ნ ი დ ე ს, ვითარცა მონასა უძლურსა“ A—484,312v; „ჰ ქ ე ნ ჯ ნ ი ა ნ ობოლთა“ О, მალ. 3,5; „ვ ი ქ ე ნ ჯ ნ ე ბ ი თ
- და განუსუენებელ ვართ“ I კორ. 4,11; „უკუეთუ ვცოდვიდეთ და ვ ი ქ ე ჯ ნ ე ბ ო დ ი თ და და მოვითმენდეთ“ I პეტრე 2,20. „მესმნეს... ქ ე ნ ჯ ნ ა ნ ი ძეთა ამონისთანი“ О, სოფ. 2,8;
- „პატივი ქ ე ნ ჯ ნ ი თ უ რ თ მსგავს არს მახჳლსა, თაფლსა შინა აღმოწებულსა“ A—35,162r.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.