ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ა ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
ან ანა ანბ ანგ ანდ ანე ანთ ანკ ანპ ანტ ანუ ანძ ანჯ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ანაზდა, ანაზდად, ანაზდაით

«მეყსეულად», უეცრად, - მოულოდნელად, შემთხვევით:
 
„და მოვიდა ისუ და ყოველი ერი... ანაზდა (მ ე ყ ს ე უ ლ ა დ M) და დაესხა – მათ ზედა“ G, ისუ ნ. 11,7; „უკუეთუ მას უკუე ა ნ ა ზ დ ა დ - და არა მტერობით უჭენა“ pb., – „უკუეთუ ანაზდაით, არა მტერობით უგუმიროს მას“ G, რიცხ. 35,22.
See also: ანაზდაითი
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9