თუმცა, კიდეც რომ:
- „უბრკუმეს ღ ა თ უ მართალსა, არავე დაეცეს“ Շ, ფს. 36,24; „არა ჰმატნ მონასა, უფალ ღ ა თ უ არნ ყოვლისა“ გალატ. 4,1; „ვიდოდი ღ ა თ უ შორის აჩრდილთა სიკუდილისათა“ ფს. 22,4.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.