- „წარიყვანა... დედაჲ მისი ღ ა მ ე“ მთ. 2,14; „ღ ა მ ე მოვიდეს და წარიპარეს იგი“ მთ. 28,13; „ღ ა მ ე განუხუნა კარნი საპყრობილისანი“ საქ. მოც. 5,1; „ღ ა მ ი თ წარვალნ იგი“
- მ. ცხ. 31v; „წარვიდა ღ ა მ ი თ ვ ე“ მ. ცხ.138r; „არცა დღისი, არცა ღ ა მ ჱ არა დაჯდის ქუე“ შუშ. XIV 11; „დღისი და ღ ა მ ე აქა შჯდია?“ Sin.— 11, 242v.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.