 |
 | |
ღაწუ
«ყურიმალი», ყბა, ლოყა:
- „გცეს თუ ვინმე მარჯუენესა ღ ა წ უ ს ა (ყ უ რ ი მ ა ლ ს ა DE) შენსა, მიუპყარ შენი ერთიცა“ C, მთ. 5,39; „პოვა ღ ა წ ჳ, ვირისაჲ“ M, მსჯ. 15,15; „მისცე... ღ ა წ უ ნ ი
- ჩემნი ყურიმლის-ცემად“ I, ეს. 50,6; „ჭიმითა და აღჳრითა უქცინე ღ ა წ უ ნ ი მათნი“ G, ფს. 31,9.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |