ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ღა ღე ღი ღლ ღმ ღნ ღო ღრ ღუ ღღ ღწ ღჳ
ღებ ღელ ღერ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ღებვა

«დაწება», შეღებვა:
 
„ი ღ ე ბ ო ს მღდელმან თითი სისხლითა“ G, — „დ ა ა წ ო ს მღდელმან მან თითი სისხლსა მას ჴბოჲსასა“ О, ლევიტ. 4,17. „დედანი მდიდარნი შესწირვიდეს ძოწეულსა და ქურივნი —
სთულსა ღ ე ბ უ ლ ს ა“ მ. სწ. 276,32; „ემოსა... ვარშამაგები ღ ე ბ უ ლ ი თავთა მათთა“ I, ეზეკ. 23,15.
See also: მღებვარ-ი
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9