ტალღა, ზვირთი, მღელვარება:
- „ვითარცა ზღუაჲ აღდუღებული, ეგრე ღ ე ლ ვ ი დ ე ნ“ I, ეს. 57,20; „რომელიმე ღ ე ლ ა ვ ნ ზღუასა დიდსა სულიერსა“ მ. სწ. 189,1, „შეჰრისხნა ქარსა მას და ღ ე ლ ვ ა ს ა წყალთასა“
- C, ლ. 8,24; „იყო ღ ე ლ ვ ა ჲ დიდი ზღუასა მას შინა“ О, იონა 1,4; „განაპნენ ზღუასა ზედა ღ ე ლ ვ ა ნ ი“ О, ზაქ. 10,11; „ზღუაჲ იგი ღ ე ლ ვ ა თ ა აღამაღლებდა“ ოქრ.-მარჴ.
- და იონ. 104,28; „ღ ე ლ ვ ა ნ ი იგი უფროჲს აღიძრვოდეს“ ი. მოც. 71,39; „აღიმრღჳის იგი ბოროტად ღ ე ლ ვ ი თ ა გულის-თქუმათაჲთა“ მ. სწ. 182,19.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page