«ბრძოლა», გარჯა, შრომა, შეტაკება:
- „ღ უ ა წ ლ ს ა შინა ვიყვენით“ B, — „ბ რ ძ ო ლ ა ს ა შევედით დიდსა“ A, სბსტ. 129,21; „ღ უ ა წ ლ ი კეთილი მომიღუაწებიეს“ II ტიმ. 4,7; „დამძიმდა ღ უ ა წ ლ ი იგი საულის
- ზედა“ О, I მფ. 31,3; „რომელმან ასწავა ჴელთა ჩემთა ღ უ ა წ ლ ი და თითთა ჩემთა ბრძოლაჲ“ ფს. 143,1; „ნუ განხუალ ღ უ ა წ ლ ს ა მაგას“ ს. გაბ.-მოც. საკ. 90,30; „ყოველი
- მოღუაწჱ შემდგომად ღ უ ა წ ლ ი ს ა გარდასლვისა გჳრგჳნოსან იქმნების“ კ. იერ.-აღდგ 114; „ნუ მცირე არს თქუენდა ღ უ ა წ ლ ი ს ა შემთხუევად კაცთა“ I, ეს. 7,13; „ჭირთა და
- ღ უ ა წ ლ თ ა მპოვეს მე“ ფს. 118,143; „სადაცა არნ ბრძოლაჲ, მუნცა არნ პატივი და სადაცა ღ უ ა წ ლ ი, მუნცა გჳრგჳნი“ მ. სწ. 12,25. „არღარა გამოვიდეს დავით მათ თანა
- ღ უ ა წ ი დ“ О, II მფ. 21,17; „ვიდრე მწუხრადმდე ღ უ ა წ ლ ს ა შინა იყო“ დან. 6,14; „განსასტიკნა ღ უ ა წ ლ ი იგი ბრძოლისაჲ“ О, II მფ. 3,1; „იყო ღ უ ა წ ლ ი
- ბრძოლისაჲ მაღნარსა მას“ О, II მფ. 18,7; „ღ უ ა წ ლ ს ა დიდსა შესლვად ხარ“ შუშ. III 11.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.