«განღჳძება», «მღჳძარება», «მღჳძარე ყოფნა», ღამის თევა:
- „ი ღ ჳ ძ ე ბ დ ი თ ყოვლითა კრძალულებითა“ ეფეს. 6,18; „ცუდად ი ღ ჳ ძ ე ბ ე ნ (მ)ჴუმილნი მისნი“ ფს. 126,1; „ი ღ ჳ ძ ე ბ დ ი თ ჩემ თანა“ DE, —„მ ღ ჳ ძ ა რ ე ი ყ ვ ე ნ ი თ
- ჩემ თანა“ C, მთ. 26,38; „ი ღ ჳ ძ ე ბ დ ა ლოცვითა და მარხვითა“ იზტ. 118,22. „ვერ უძლეთ ჟამ ერთ ღჳძებად ჩემ თანა“ C,—„ვერ ძალ-გიც ჟამ ერთ მ ღ ჳ ძ ა რ ე ბ ა დ ჩემ თანა“ მთ. 26,40.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page