- „რომელთა ჰ ყ ვ ნ დ ა მათ თანა მკელობრები, ბრმები, ყრუნი“ მთ. 15,30; „რამეთუ ჰ ყ ვ ა ნ დ ე ს მის თანა სპოდიოსნი“ შუშ, I 23; „მეცა... თანა ვ ჰ ყ ვ ა ნ დ ი ეპისკოპოსსა მას“ შუშ, III 4.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.