 |
 | |
ყბა
«ღაწჳ», «ყურიმალი»:
- „მისცე მღდელსა მჴარი და ყ ბ ა ნ ი“ G, —„მიეცენ მღდელსა მას ნაწილად აღსაბმელი და ღ ა წ უ ნ ი კოჭანითურთ“ M, II შჯ. 18,3;
- „შთაამაგრა მანაჲ ყ ბ ა ს ა მისსა“ G,—„დაასვა მანაჲ იგი ყ უ რ ი მ ა ლ ს ა მისსა“ M, მსჯ. 4,21,
See also: ნიყბერ-ი
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |