ყველა; მთელი:
- „გესვენ შენ ყ ო ვ ე ლ ნ ი“ ფს. 9,11; „მოართუეს ყ ო ვ ე ლ ი ბოროტად ვნებული“ მთ. 14,35; „ყ ო ვ ე ლ ი, რომელი განურისხნეს ძმასა თჳსსა ცუდად“ C, მთ. 5,22; „მიუთხრეს ესე ყ ო ვ ე ლ ი“
- C, ლ. 24,9; „ყ ო ვ ე ლ მ ა ნ, რომელმან ისმინნეს სიტყუანი ესე“ მთ. 7,24; „ამას ყ ო ვ ე ლ ს ა წარმართნი ეძიებენ“ მთ. 6,32; „დაიცვენით თავნი თქუენნი ყ ო ვ ლ ი ს ა გ ა ნ ანგაჰრებისა“
- ლ. 12,15; „ყ ო ვ ე ლ თ ა მოწაფეთა თქუეს“ C, მთ. 26,35; „ყ ო ვ ე ლ ი გუამი შენი ბნელ იყოს“ მთ. 6,23; „წარვედით ყ ო ვ ე ლ ს ა სოფელსა და ქადაგეთ სახარებაჲ ესე“ მრ. 16,15; „დავადგინნე
- მცველნი დღჱ ყ ო ვ ე ლ და ღამჱ ყ ო ვ ე ლ“ I, ეს. 62,6; „მივარდა შიშუელი ღამე ყ ო ვ ე ლ“ О, I მფ. 19,24; „ყ ო ვ ლ ი თ ა გულითა მათითა გამოიძიონ იგი“ ფს. 118,2; „წარჰჴდა ელია
- ყ ო ვ ე ლ ს ა მას გზასა“ ოქრ.-ელია და პეტრე 310; „გჳთხრა ჩუენ ესე ყ ო ვ ე ლ ი“ შუშ. III 5.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page