
	ლექსიკონები Top 10 Feedback Login ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)

ყოვლად-დასაწუელ-ი

«მრგულიად-დასაწუველი», «მრგულიად-მწუარი»:

„აღღებად მას ზედა მსხუერპლი ყ ო ვ ლ ა დ-დ ა ს ა წ უ ვ ე ლ თ ა ჲ“ G,— „რაჲთამცა შევწირეთ ჩუენ მის ზედა მსხუერპლი მ რ გ უ ლ ი ა დ-დ ა ს ა წ ვ ე ლ თ ა ჲ“ pb., ისუ ნ. 22,23;
„სავსე ვარ მე ყ ო ვ ლ ა დ-დ ა ს ა წ უ ვ ე ლ ე ბ ი თ ა ვერძთა“ pb.,— „სავსე ვარ მე მ რ გ უ ლ ი ა დ-მ წ უ ა რ თ ა გ ა ნ ვერძთა“ I, ეს. 1,11.

Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.