სრულიად, მთლიანად, საერთოდ:
- „ვერ ეძლო ზე აღხილვად ყ ო ვ ლ ი თ უ რ თ“ ლ. 13,11; „ყ ო ვ ლ ი თ უ რ თ ვერ შეუძლე აღსრულებად ნებისა ჩემისა“ საკ. წიგ. II 70,2; „რომელნი-იგი უცხო იყვნეს ყ ო ვ ლ ი თ უ რ თ
- ტყუვილისაგან“ ი.-ე. 14,24; „ყ ო ვ ლ ი თ უ რ თ გუამი იგი დაჴსნილ არს“ მ. სწ. 222,7.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.