ყორე:

1.  

   „მტილისა ყ ო რ ე დაარღჳა და გამოღმართ გამოდგა“ Ath.−12,222; „არა შევიდე... ვიდრემდის არა შესდგათ ყ ო რ ე იგი პირველსავე მას ადგილსა“ Ath.—12,222v.

2. See also: ყურე, ყორე
   Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.