ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ა ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
ან ანა ანბ ანგ ანდ ანე ანთ ანკ ანპ ანტ ანუ ანძ ანჯ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ანგაჰრება, ანგაჰრობა

ხარბობა, სიხარბე, გაუმაძღრობა:
 
„ჵ, რომელი ა ნ გ ა ჰ რ ე ბ დ ე ს ანგაჰრობასა ბოროტსა სახელისა თჳსისასა“ O, ამბ. 2,9; „ნუ ი ა ნ გ ა ჰ რ ე ბ - შენ ყოველსა შინა ფუფუნებასა“ O, ზირ, 87,32; „დაიცვენით თავნი თქუენნი ყოვლისაგან ანგაჰრებისა“ ლ. 12,15; „რომელი ანგაჰრებდეს ანგაჰრობასა ბოროტსა“, O ამბ. - 2,9. იხ.
See also: ანგაჰრ-ი, ანგაჰარ-ი
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9