სიწყნარე, სიმშვიდე:
- „საქმენი შენნი ყ უ დ რ ო ე ბ ი თ აღასრულენ“ О, ზირ. 3,19; „იყო ყ უ დ რ ო ე ბ ა დიდ“ მთ. 8,26; „მივიდე დაყუდებულთა ზედა ყ უ დ რ ო ე ბ ი თ
- და დამკჳდრებულთა მშჳდობით“ O, ეზეკ. 38,11; „არა შეიწყნარებს სიტყუათა სარწმუნოებისათა ყ უ დ რ ო ე ბ ი თ“ ბ. კეს.-ექუს. დღ. 135,1;
- „მ ყ უ დ რ ო ე ბ ი თ იქმოდიან და თჳსსა პურსა ჭამდენ“ II თეს. 3,12; „ნაყოფი სულისაჲ არს... მ ყ უ დ რ ო ე ბ ა ჲ, მარხვაჲ“ გალ. 5,22; „უნდა
- მ ყ უ დ რ ო ე ბ ი თ ცხორებაჲ“ ი.-ე, 25,11.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page