ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
შა შდ შე შვ შთ ში შკ შლ შო შრ შტ შუ შფ შჩ შჭ შჯ შჱ შჳ
შაბ შავ შალ შამ შან შარ შატ შაფ შაშ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

შარავანდედება, შარავანდედობა

სამეფო; მეფობა:
 
„განგაბნიოს შენ უფალმან ყოველთა შორის შ ა რ ა ვ ა ნ დ ე დ ე ბ ა თ ა“ M, II შჯ. 28,25; „ყოველი შ ა რ ა ვ ა დ ე დ ო ბ ა ჲ ქუეყანისაჲ მომცა
მე უფალმან“ О, II ეზრა 1,2; „ესე ყოველნი მღდელნი იყვნეს შ ა რ ა ვ ა ნ დ ე დ ე ბ ა სა მას დარელ მეფისასა“ О, ნეემ. 12,22; „შენდა წეს არს
შ ა რ ა ვ ა ნ დ ე დ ო ბ ა ჲ“ ფლკტ. 137,24.
See also: შარავანდედ-ი
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9