( -
[

შა შდ შე შვ შთ ში შკ შლ შო შრ შტ შუ შფ შჩ შჭ შჯ შჱ შჳ
შე- შეა შებ შეგ შედ შეე შევ შეზ შეთ შეი შეკ შელ შემ შენ შეო შეპ შერ შეს შეტ შეუ შეფ შექ შეღ შეყ შეშ შეჩ შეც შეძ შეწ შეჭ შეხ შეჯ შეჴ

შეთხზვა

«შექმნა», დაწნვა, შეგრეხა, შერთვა:
 
„შ ე თ ხ ზ ე ს გჳრგჳნი ეკალთაგან“ DE, —„შ ე ქ მ ნ ე ს გჳრგჳნი ეკლისაჲ“ C, მთ. 27,29; „უფროჲსნი ცოდვანი ენისაგან
შ ე ი თ ხ ზ ნ ე ბ ი ა ნ“ Ath.—17,320r. „გჳრგჳნი ესე შ ე ს თ ხ ა ზ შენითა ამით შ ე თ ხ ზ ვ ი თ ა“ განს. ი. 199,2;
„მნებავს... შ ე თ ხ ზ ვ ა დ შენდა გჳრგჳნი“ ლიმ. 1,24. „ცოდვითა შ ე თ ხ ზ უ ლ ვართ ურთიერთას“ ოქრ.-პეტრე და
ელია 312; „ძარღუნი მისნი შ ე თ ხ ზ უ ლ არიან“ M, იობ 40,12; „შური და ჴდომაჲ შ ე თ ხ ზ უ ლ არიან ურთიერთას“
მ. სწ. 243,15; „მოსცეს მათ ქრისტემან გჳრგჳნები შ ე თ ხ ზ უ ლ ი, შუენიერი“ საკ. წიგ. II 57,12.
See also: თხზვა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9