( -
[

შა შდ შე შვ შთ ში შკ შლ შო შრ შტ შუ შფ შჩ შჭ შჯ შჱ შჳ
შე- შეა შებ შეგ შედ შეე შევ შეზ შეთ შეი შეკ შელ შემ შენ შეო შეპ შერ შეს შეტ შეუ შეფ შექ შეღ შეყ შეშ შეჩ შეც შეძ შეწ შეჭ შეხ შეჯ შეჴ

შეკეცა

დაკეცვა; «შემუსრვა»:
 
„განრცხის (სამოსელი) წმიდად და განწმიდის და შ ე კ ე ც ი ს და კიდობანსა შთადვის იგი“ მ. სწ. 57,30; „შ ე კ ე ც ე ნ გუერდნი მისნი, ვიდრე
იყოს-ღა ღრმა“ О,— „სიჭაბუკესა შინა შ ე უ მ უ ს რ ე ნ გუერდნი მისნი“ pb., ზირ. 30,12. „(სუდარი იგი იყო) თჳსაგან შ ე კ ე ც ი ლ ი ერთსა
ადგილსა“ ი. 20,7.
See also: კეცა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9