შეკრება

1. «ეკლესიის-ყოფა», «კრება», «განკრება», «დაკრება», შეშფოთება, შეყრა, შეგროვება:
    

   „ყოველი იგი ერი შ ე კ რ ი ბ ე“ О, — „ყოველი შესაკრებელი ე კ ლ ე ს ი ა-ყ ა ვ“ G, ლევიტ. 8,3; „შ ე ა კ რ ბ ა (გ ა ნ კ რ ბ ა I) ყოველი ერი

   იერემიაჲს ზედა“ О, იერემ. 26,9; „შ ე ვ კ რ ი ბ ნ ე ჴუვილნი“ G, — „ვ კ რ ი ბ ო თავი ჴუვილისაჲ“ M, რუთ 2,2; „რომელთაცა შ ე კ რ ი ბ ო ნ

   (დ ა კ რ ი ბ ო ნ I), მათცა შეჭამონ იგი“ О, ეს. 62,9; „შ ე კ რ ი ბ ნ ა ყოველნი მღდელთ-მოძღუარნი“ მთ. 2,4; „რომელი არა შ ე ჰ კ რ ე ბ ს

   ჩემ თანა, იგი განაბნევს“ ლ. 11,23; „შ ე ვ კ რ ი ბ ნ ე შემუსრვილნი“ О, მიქ. 4,6; „შ ე კ რ ი ბ ა დავით ყოველი ისრაჱლი“ M, I ნშტ. 13,5;

   „შ ე კ რ ი ბ ე ს ერი მრავალი“ M, II ნშტ. 32,3; „შ ე კ რ ი ბ ე თ ლოდები“ О, დაბ. 31,46; „შ ე კ რ ი ბ ე თ ღუარძლი იგი პირველად“ მთ.

   13,30; „შ ე ჰ კ რ ე ბ დ ა შეშასა“ О, III მფ. 17,10; „ვინ შ ე კ რ ი ბ ნ ა წყალნი სამოსელსა?“ О, იგ, სოლ. 30,4; „ეგრე... შ ე გ კ რ ი ბ ნ ე

   და გამოგადნვნე თქუენ“ I, ეზეკ. 22,20.

2. «ნაწევარი», «ეკკლესიობა»:
    

   „შ ე კ რ ე ბ ა ჲ წმიდათაჲ და სხუაჲცა ესემლევანი“ ოქრ.-პეტრე და ელია 312; „შორის შ ე კ რ ე ბ ა თ ა ლოდისასა შეესოს მანა“ pb.,— „ნ ა წ ე ვ ა რ ს ა

   კლდისასა დაესვის მანაჲ“ О, ზირ. 27,2; „იყოს... ქუეყანასა ზედა შ ე კ რ ე ბ ა ჲ თესლებისაჲ“ ლ. 21,25; „დღესა შ ე კ რ ე ბ ი ს ა ს ა (წარსდეგით)“.

   pb.,—„დღესა ე კ კ ლ ე ს ი ო ბ ი ს ა ს ა...“ G, II შჯ. 4,10. „ძმანი ყოველნი შ ე კ რ ე ბ ი ლ იყვნეს“ განს. ი. 198,4; „ყოველი შ ე კ რ ე ბ უ ლ არს

   იერუსალჱმი“ საქ. მოც. ,21,31; „შ ე კ რ ე ბ უ ლ იყო გონებაჲ მისი“ ანტ. დ. 19v; „კუალად შ ე კ რ ე ბ უ ლ იყვნეს მოწაფენი შინაგან“ ი. 20,26.

   See also: კრება, შემკრებელ-ი, შენაკრებ-ი, შესაკრებელ-ი
   Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.