( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
ან ანა ანბ ანგ ანდ ანე ანთ ანკ ანპ ანტ ანუ ანძ ანჯ

ანთჳპატ-ი

«მთავრისა, ჳპატიონისა შემდგომი», პიტიახშის ნაცვალი:
 
„რომელი-იგი იყო მ თ ა ვ რ ი ს ა შ ე მ დ გ ო მ ი ს ა მის თანა სერგისა“ Շ, – „რომელი-იგი იყო მთავრისა მის ა ნ თ ჳ პ ა ტ ი ს ა თანა სერგისა“, საქ. მოც. 13,7; „ეძიებს შ ე მ დ გ ო მ ს ა მას ჳ პ ა ტ ი ო ნ ი ს ა ს ა გარე-მოქცევად სარწმუნოებისაგან“ Շ, – „ეძიებდა გარდაქცევასა
ა ნ თ ჳ პ ა ტ ი ს ა ს ა სარწმუნოებისაგან“ , საქ. მოც.. 13,8.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9