( -
D I [

ა( აბ აგ ად აე ავ აზ ათ აკ ალ ამ ან აო აპ არ ას ატ აუ აფ აქ აღ აყ აშ აჩ აც აძ აწ აჭ ახ აჯ აჰ აჴ
ან ანა ანბ ანგ ანდ ანე ანთ ანკ ანპ ანტ ანუ ანძ ანჯ

ანტაკრად

«მჴდომად», მოწინააღმდეგედ:
 
„მ ჴ დ ო მ ა დ (ა ნ ტ ა კ რ ა დ) წინ-აღუდგებით“ საქ. მოც. 7,51; „იყოს იგი შენდა ა ნ ტ ა კ რ ა დ“ O, ზირ. 6,12.
Source: აბულაძე ილია. „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები). გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10FeedbackLogin top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9