 |
 | |
შე- შეა შებ შეგ შედ შეე შევ შეზ შეთ შეი შეკ შელ შემ შენ შეო შეპ შერ შეს შეტ შეუ შეფ შექ შეღ შეყ შეშ შეჩ შეც შეძ შეწ შეჭ შეხ შეჯ შეჴ
შეშურვება
«აღშურება»:
- „არასადა შ ე მ შ უ რ დ ა კეთილი სხჳსაჲ“ Ier.—140,174r; „შური შ ე მ შ უ რ დ ა უფლისა ღმრთისა“ О, III მფ. 19,10;
- „შ ე ვ ი შ უ რ ვ ო სახელისა ჩემისა წმიდისა“ О, ეზეკ. 39,25; „შ ე ი შ უ რ ა უფალმან ქუეყანისა მისთჳს“ იოვ. 2,18;
- „შ ე ი შ უ რ ვ ა მტერმან სარწმუნოებაჲ იგი მისი“ დ.დ. 127,15; „დააცხრო გულის-წყრომაჲ. ჩემი ძეთაგან ისრაჱლისათა
- შ ე შ უ რ ვ ე ბ ი თ ა“ G, — „დააცხრო რისხუაჲ ჩემი ძეთაგან ისრაელისათა ა ღ შ უ რ ე ბ ა ს ა“ pb., რიცხ. 25,11.
See also: შურება, შურვება, შურობა
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
 to main page | Top 10 • Feedback • Login |  top of page |
| © 2008 David A. Mchedlishvili | XHTML | CSS | Powered by Glossword 1.8.9 |