კანონი, სარწმუნოება, «აღთქუმა», «მოძღურება», «საშჯელი», სამართალი; «შჯულვილი», «დამცნილი:
- „შ ჯ უ ლ ი იგი მოსეს მიერ მოეცა“ ი. 1,17; „ანუ არა მოსე მოგცა თქუენ შ ჯ უ ლ ი?“ ი. 7,19; „ანუ არა
- აღმოგიკითხავს შ ჯ უ ლ ს ა?“ მთ. 12,5; „მიიყვანეთ თქუენ ეგე და შ ჯ უ ლ ი ს ა ე ბ რ თქუენისა განიკითხეთ“
- ი. 18,31; „შ ჯ უ ლ ს ა ვითარ წერილ არს“ ლ. 10,26; „ჭამდით მას ადგილსა წმიდასა, რამეთუ შ ჯ უ ლ ა დ
- იგი არს შენდა და შ ჯ უ ლ ა დ ძეთა შენთა“ О,— „ჭამეთ იგი ადგილსა წმიდასა, რამეთუ შ ჯ უ ლ ვ ი ლ ი არს
- და შ ჯ უ ლ ვ ი ლ ი ძეთა შენთათჳს“ G, ლევიტ, 10,13; „მეცნიერ იყო შ ჯ უ ლ ს ა ღმრთისასა“ ფლკტ. 133,13;
- „იტყოდა... ყოფად წყალობისა მამათა ჩუენთა თანა, მოჴსენებად ა ღ თ ქ უ მ ა ჲ თჳსი წმი დაჲ“ C, — „...მოჴსენებად
- შ ჯ უ ლ ი ს ა წმიდისა მისისა“ DE, ლ. 1,72; „ასწავებდეს დამარხვად შ ჯ უ ლ ი ს ა (მ ო ძ ღ უ რ ე ბ ა თ ა G)“
- საქ. მოც. 16,4; „შ ჯ უ ლ ს ა (ს ა შ ჯ ე ლ ს ა Շ) მისსა არა ინებეს სლვაჲ (სლვად Շ)“ ფს. 77,10;
- „შ ჯ უ ლ ი ს ა ე ბ რ მამათა თქუენთაჲსა ნუ ხუალთ“ О, ეზეკ. 20,18; „არა ვიცი ყოლად შ ჯ უ ლ ი თქუენი“ იზტ.
- 120,2; „რ ჩ უ ლ ს ა უფლისასა არს ნებაჲ მისი“ ფს. 1,2; „დაემორჩილენით რ ჩ უ ლ ს ა (შ ჯ უ ლ ს ა A) მეფისასა“
- სბსტ. 125,3-1; „ვინაჲ ხარ და რომლისა რ ჩ უ ლ ი ს ა ჲ?“ ი. მოც. 57,23; „გარდაჰჴდა შ ჯ უ ლ ს ა ჩემსა,
- რომელ დავდევ მათა მიმართ“ M, — „გარდაჰჴდა დ ა მ ც ნ ი ლ ს ა, რომელი დ ა ვ ა მ ც ე ნ მათ“ G, ისუ ნ. 7,11.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page