ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
შა შდ შე შვ შთ ში შკ შლ შო შრ შტ შუ შფ შჩ შჭ შჯ შჱ შჳ
შჯა შჯუ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

შჯულიერ-ი, რჩულიერ-ი

კანონიერი:
 
„შ ჯ უ ლ ი ე რ თ ა კრებითა განეგოს“ საქ. მოც. 19,39; „შ ჯ უ ლ ი ე რ ი მოსაგრჱ ღმრთისა ცხოველისაჲ (ვარ)“ პავლე მოც. 52,17;
„რამეთუ შენ შ ჯ უ ლ ი ე რ მყავ მე“ ფს. 118,102; „უკუეთუ არა შ ჯ უ ლ ი ე რ ა დ იღუწიდეს“ II ტიმ. 2,5.
See also: შჯულ-ი, შჩულ-ი, რჩულ-ი, სჯულ-ი
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9