ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
[
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ჩ, ჩა ჩე ჩი ჩმ ჩნ ჩო ჩრ ჩუ ჩქ ჩჩ ჩხ ჩჳ
ჩელ ჩემ ჩენ ჩეჩ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ჩემება

საკუთრება, შენახვა, მიკუთვნება:
 
„მამად თჳსა ი ჩ ე მ ე ბ დ ა ღმერთსა“ C, ი. 5,18; „უმეტესობაჲ იგი უ ჩ ე მ ე უფალსა“ მრთ, S. კ. იერ.-აღდგ. 167,18;
„დიდებასა და პატივსა ღმერთსა მ ი ა ჩ ე მ ე ბ დ ე ს, ხოლო შეურაცხებასა და მ სიმდაბლესა თავთა თჳსთა ი ჩ ე მ ე ბ დ ე ს“
მ. სწ. 170,8; „საქმჱ არს შეტყუებული ცხოველთაჲ, ჩემებული სულსა“ გრ. ნოს.-კაც. აგებ. 176,9.
See also: გამოჩემება, განჩემება, მიჩემება
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9