ცალება

1. See also: მოცალება
2. დაცლა, «ცლა»:
    

   „არცაღა პურისა ჭამად ა ც ა ლ ე ბ დ ე ს DE, — „ვერცა პურის-ჭამად ჰ ც ა ლ ნ“ C, მრ. 6,31. „მოიღო ჟამი ცალებისაჲ

   ტაძარსა მას დედისა კერპთაჲსა და ცეცხლი აღუდვა“ Q—240,107.

   See also: მოცალე, მოცალება, მოცალეობა, უცალო
   Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.