«სრული», «მრთელი», სულიერი, ჯანმრთელი:
- არა უჴმს ც ო ც ხ ა ლ თ ა მკურნალი“ მრ. 2,17; „საკურთხეველი ქვათა ც ო ც ხ ა ლ თ ა ჲ“ M,— „საკურთხეველი
- ქვათაგან, ყოლად სრულთა“ G, ისუ ნ. 8,31; „ცხოველნი და ც ო ც ხ ა ლ ნ ი აქებენ უფალსა“ О, ზირ. 17,27; „მოიქცა
- ყოველი ერი...მაკედად ც ო ც ხ ა ლ ნ ი“ Pb,— „მოიქცა ყოველი ერი... მაკიდად მ რ თ ე ლ ი“ G, ისუ ნ. 10,21;
- „დგას თქუენ წინაშე ც ო ც ხ ა ლ ი“ საქ. მოც. 4,10; „ძე იგი შენი ც ო ც ხ ა ლ არს“ ი.4,50; „არა არს ნაბუთე
- ც ო ც ხ ა ლ, არამედ მოკუდა“ O, III მფ. 21,15; „ვიდრე ც ო ც ხ ა ლ-ღა ხარ და სული შიდა გიდგან“ О, ზირ. 10,21;
- „არა უჴმს ც ო ც ხ ა ლ თ ა მკურნალი“ მთ. 9,12; „ც ო ც ხ ა ლ თ ა ფერჴითა არა გამოხჳდე შენ მაგიერ ციხით“
- შუშ. XIII, 16.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი“ (მასალები); გამომცემლობა „მეცნიერება“, თბილისი, 1973.
to main page 
top of page