შერთვა. ძახილ-ი «შესთული:
- „მოიღოს... ძოწეული ძ ა ხ ი ლ ი“ G, — „აღიღოს... შ ე ს თ უ ლ ი მეწამული“ pb., ლევიტ. 14,51; „ესე არს შესაწირავი... მეწამული მრჩობლი და ბისონი ძ ა ხ ი ლ ი“ О, გამოსლ. 25,4.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.