ლექსიკონებიTop 10 Feedback Loginძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)
( -
D I [
ა ბ გ დ ე ვ ზ თ ი კ ლ მ ნ ო პ ჟ რ ს ტ უ ფ ქ ღ ყ შ ჩ ც ძ წ ჭ ხ ჯ ჰ ჱ ჳ ჴ ჵ
ძ: ძა ძგ ძე ძი ძლ ძმ ძნ ძო ძრ ძუ ძღ ძწ ძჳ
ძაგ ძალ ძარ ძაღ ძაძ ძახ
Suggest a term Report a bug Add to search Print version

ძახვა

შერთვა. ძახილ-ი «შესთული:
 
„მოიღოს... ძოწეული ძ ა ხ ი ლ ი“ G, — „აღიღოს... შ ე ს თ უ ლ ი მეწამული“ pb., ლევიტ. 14,51; „ესე არს შესაწირავი... მეწამული მრჩობლი და ბისონი ძ ა ხ ი ლ ი“ О, გამოსლ. 25,4.
See also: აღძახვა, აღძახილ-ი
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page Top 10 • Feedback • Login top of page
© 2008 David A. Mchedlishvili XHTML | CSS Powered by Glossword 1.8.9