მძიმე, «ძლიერი», «შეცვული», «ძნელოვანი», საძნელო, მაგარი, სასტიკი, ფიცხელი:
- „ძ ნ ე ლ არს ფასიერთაჲ შესულაჲ სასუფეველსა ღმრთისასა“ C, მრ. 10,23; „ქალაქნი ძ ნ ე ლ ნ ი და დიდნი“ M,— „ქალაქნი ძ ლ ი ე რ ნ ი და დიდნი“ G, ისუ ნ. 14,12;
- „ვინ მიმიყვანოს მე ქალაქსა მას ძ ნ ე ლ ს ა Շ (შ ე ც ვ უ ლ ს ა G)“ ფს. 107,11; „უყო მათ... ძ ნ ე ლ ი იგი (ძ ნ ე ლ ო ვ ა ნ ი იგი O) ქუეყანაჲ ადგილად წრფელად“
- I, ეს. 42,16; „შეივლტოდეს ქალაქთა ძ ნ ე ლ თ ა“ G, ისუ ნ. 10,20, „დასდევ, უფალო, საცოჲ პირსა ჩემსა და კარი ძ ნ ე ლ ი ბაგეთა ჩემთა“ ფს. 140,3; „დიდი და
- ძ ნ ე ლ ი ნისლი მოფენილ იყო კაცთა მათ ზედა“ ვარ. 803; „ძ ნ ე ლ რაჲმე უჩნნ ესე უსწავლელთა“ О, ზირ. 6,21; „მძიმე და ძ ნ ე ლ უჩნ წარწყმედაჲ მათი“ 118,31(!)
- „ძნელად განიკურნების“ მ. ცხ. 19r; „ძ ნ ე ლ ა დ შეჴდიან ურთიერთას წამალი იგი და ჭამად“ ოქრ.-მარხ. და იონ. 109,31.
Source: აბულაძე ილია; „ძველი ქართული ენის ლექსიკონი (მასალები)“; გამომცემლობა „მეცნიერება“; თბილისი, 1973.
to main page 
top of page